Bodemas is het vaste residu dat in de oven overblijft na verbranding van restafval in afvalenergiecentrales. Bodemas wordt als secundaire bouwstof onder andere toegepast als funderingsmateriaal in infrastructurele werken. Op dit moment stagneert de afzet van bodemas in Nederland. Met als belangrijkste oorzaken de stikstofproblematiek, stagnatie in de bouw, het negatief sentiment dat is ontstaan rond het gebruik van secundaire bouwstoffen en de economische omstandigheden. NaviQ vindt dit jammer, gecertificeerde bodemas is een goede vervanger voor primaire grondstoffen en past binnen het streven van de overheid naar een circulaire economie.

Afspraken Green Deal

Volgens de Nederlandse Green Deal, ondertekend in 2012 door het ministerie en de afvalenergiebedrijven, moeten vanaf 2020 alle bodemassen voldoen aan de wettelijke eisen voor vrij toepasbare bouwstoffen. Hiervoor bestaan in de Green Deal twee opties; wassen/afspoelen tot een zogenaamde “niet vormgegeven bouwstof” (granulaat) óf opwerking tot grondstof voor een “vormgegeven bouwstof” (immobilisaat/beton). Beide technieken hebben voor- en nadelen, maar zijn nodig om toepassing van bodemas mogelijk te houden.

NaviQ pleit voor herkenbare, grootschalige toepassingen

Zowel gewassen bodemas granulaat als het immobilisaat bevatten nog verontreinigingen. Diffuse verspreiding van opgewerkte bodemas kan dus leiden tot een bodemverontreiniging. Daarom kiest NaviQ voor toepassing van bodemas in herkenbare en grootschalige immobilisatieprojecten. “Ons immobilisaat is een goed herkenbare en technisch hoogwaardige fundering waarbij verontreinigingen worden vastgelegd door een bindmiddel”, legt Martijn Keegel, hoofd Bouwstoffen bij Afvalzorg/NaviQ uit. “Aan het einde van de levensduur kan opgebroken immobilisaat weer gebruikt worden als grondstof voor nieuw immobilisaat. Het is voor zowel gewassen granulaat als immobilisaat belangrijk dat zij hun eigen kringloop houden.

Samen mogelijkheden onderzoeken 

Staatssecretaris Vivianne Heijnen reageerde na afloop: “Het is goed om in de praktijk te horen en te zien hoe verschillende bedrijven bodemassen, een restproduct van afvalverbranding, gereed maken voor nieuwe toepassingen. Zodat er minder primaire grondstoffen nodig zijn. En ook om te horen waar ze tegenaan lopen. Dan kunnen we daarna samen kijken of en hoe we daar iets aan kunnen doen.”